Sportsponsoring

Aan sportsponsoring doen is niet eenvoudig. Denken jullie dat het imago van de sponsor afhankelijk is van het gedrag van het gesponsorde sportteam? Dat is alvast wat ik heb gelezen in het boek van Wim Lagea. Na wat rond te neuzen op het internet heb ik het volgende artikel gevonden (het dateert van 28 juli 2008)dat het tegengestelde zegt:

Economisch lijdt de Tour niet onder doping

De laatste jaren staat de Tour de France vooral in het teken van dopinggebruik. De geloofwaardigheid van het sportevenement nam af, maar sponsors en etappesteden staan nog steeds in de rij.
‘Festina verkocht nooit meer horloges dan in 1998, het jaar dat de Festinaploeg collectief uit de Tour werd gehaald vanwege een dopingaffaire’, zegt Pierre Ballester, schrijver van het boek Tempêtes sur le Tour (Stormen over de Tour).
Daarin constateert en becijfert de Franse journalist dat tien jaar dopingschandalen de Tour de France, ’s werelds grootste wielerwedstrijd, in financieel opzicht niet geschaad heeft. Integendeel.
Ballester benadrukt de ongekende mogelijkheden die de Tour biedt. ‘Merken kunnen drie weken lang in totaal zo’n 150 uur in beeld zijn. De ronde wordt ook nog eens uitgezonden in meer dan honderd landen. Sommige bedrijven blijven de Tour sponsoren om te voorkomen dat de concurrentie in het gat zou springen.’
Maar een renner als Rasmussen die door zijn ploeg Rabobank wordt ontslagen en verwijderd uit de Tour wegens vermeend dopinggebruik, daar zal de Nederlandse bank toch geen baat bij hebben? Volgens Ballester wel. ‘Een bonus’, noemt hij de affaire voor de Rabobank.
‘Op zo’n zaak zit je als sponsor niet op te wachten’, nuanceert woordvoerder Raymond Salet van Rabobank. ‘Wij hebben onderzocht wat de impact op ons imago is geweest van de affaire Rasmussen en zijn tot de conclusie gekomen dat we geen schade hebben ondervonden dankzij bekwaam handelen van de ploeg. De stelling dat ook negatieve publiciteit uiteindelijk goed is voor de sponsor, waag ik te betwijfelen.’
Londen, waar in 2006 le grand départ (het begin van de koers) plaatsvond, investeerde € 2 mln en schat de inkomsten op € 171 mln. Dat is ongetwijfeld een van de redenen dat Utrecht en Rotterdam meedingen naar het vertrek van 2010.
‘Maar juist ook voor kleinere plaatsen is het de moeite waard. Een stad betaalt € 80.000 voor een aankomst en € 50.000 voor een vertrek. Die hebben ze er zo uit’, zegt Ballester.

(het is een kortere versie van een artikel dat Olivier van Beemen heeft geschreven)

Wat is jullie mening? Is het imago van een merk afhankelijk van het gedrag van het gesponsorde sportteam?